Ovenschotel van aubergine, kikkererwten en groene chilipeper

Ingrediënten:
- 3 aubergines, in de lengte in plakken van 1 cm gesneden
- zeezout en zwarte peper
- 4 el olijfolie
- 1 middelgrote uit, fijngesneden
- 3 tenen knoflook, fijngehakt
- 1 el, geraspte verse gemberwortel
- 1 groene chilipeper, zonder de zaadjes, in fijne blokjes gesneden
- 2 tl paprikapoeder
- 1 tl gemalen komijnzaad (djinten)
- 1 blik tomatenblokjes (400 g)
- 1 blik kikkererwten (400 g), uitgelekt en afgespoeld
- 2 el granaatappelmelasse of 1 tl li bruine basterdsuiker vermengd met 1 el citroensap
- 1 el fijngesneden bladpeterselie
- 1e fijngesneden muntblaadjes
- 2 el granaatappelpitten
- stukje feta (optioneel)

Bereiden:
1. Smeer de aubergine aan beide zijden dun in met een beetje olijfolie en bak ze in een koekenpan aan beide kanten in 4-6 minuten goudbruin. Zet het vuur niet te hoog, anders branden ze aan en ze moeten wel gaar zijn. Bak alle plakken op deze manier.
2. Zet een grote koekenpan op het vuur met 1 el olijfolie en smoor hierin de ui, de knoflook, gember, groene chilipeper, paprikapoeder en komijn af en toe roerend tot de uit glazig is. Voeg de tomaten, kikkererwten, granaatappelmelasse toe. Verwarm alles al roerend en breng op smaak met zout en peper.
3. Verwarm de oven voor op 180' C en vet een middelgrote ovenschaal in, leg hierin de helft van de aubergine en giet daar de helft van het tomaten-kikkererwten overheen, dek af met de overgebleven plakken aubergine en giet de rest van het tomaten-kikkererwtenmengsel erop. Bak de schotel 15 minuten in de hete oven(of als je de schotel eerder hebt klaargemaakt wat langer).
4. Serveer het gerecht direct uit de oven, of laat het iets afkoelen tot het lauwwarm is..Garneer de schotel met de peterselie, munt en granaatappelpitten en verkruimel er eventueel nog wat feta over.

Bron: "Easy" van Bill Granger

Uit de bibliotheek nam ik het nieuwe boek "Easy" van Bill Granger mee. Een paar recepten spraken mij aan, waaronder dit héérlijke vegetarische recept. Recepten waar aubergine, kikkererwten, veel kruiden en granaatappelpitten in zitten, doen mij meteen aan de heerlijke recepten van Ottolenghi denken. Wij aten dit met z'n tweeën als hoofdgerecht, er bleef nog een klein beetje over voor de lunch van de volgende dag en het smaakte koud ook erg lekker. Als je er nog iets van brood of  couscous bij serveert, kun je er met z'n vieren van eten.