Abrikozentaart met walnoot & lavendel van Ottolenghi

Ingrediënten:
- 185 g boter, op kamertemperatuur
- 2 el walnootolie (of zonnebloemolie als je geen walnootolie hebt))
- 220 g fijne kristalsuiker
- 120 g gemalen amandelen
- 4 eieren, op kamertemperatuur
- 120 g gemalen walnoten
- 90 g patentbloem
- ½ tl vanille extract
- de geraspte schil van een citroen
- 1½ tl lavendel, vers of gedroogd
- 1/8 tl zout
- 600 g rijpe abrikozen, gehalveerd en pit verwijderd

Voor de garnering:
- 50 g poedersuiker
- 1 el citroensap

Bereiden:
1. Verwarm de oven voor op 170' C boven-en onderwarmte. Vet een springvorm van 23 cm doorsnede (ik gebruikte 24 cm) in en beleg de bodem met bakpapier.
2. Doe de boter, de olie, suiker en gemalen amandelen (je kunt ook amandelmeel gebruiken, maar zelf je amandelen malen is veel lekkerder en verser, ik doe het in een kaasmolentje, zo ook de walnoten) in een kom en mix met een handmixer een paar minuten tot het luchtig is. Voeg één voor één de eieren toe en voeg het volgende ei pas toe als het andere goed is opgenomen.
3. Vouw dan met een rubberen spatel de gemalen walnoten, de bloem, vanille extract, citroenrasp , 1 tl lavendel en 1/8 tl zout erdoor.
4. Breng het beslag over in de springvorm en strijk de bovenkant glad. Verdeel de abrikozen erover de schilkant naar beneden, bedek de hele bovenkant van de taart.
5. Bak de taart 70-80 minuten ( bij mij moest de taart echt 85 minuten) in de voorverwamde oven.  Bedek de bovenkant met aluminiumfolie als de taart te bruin wordt. Een satéprikker zal er nog een beetje klef uitkomen door het vocht van de abrikozen.
6. Terwijl de cake in de oven staat, meng je de poedersuiker met het citroensap. Zodra de cake uit de oven komt verdeel je de icing over de taart. Verdeel de rest van de lavendel erover en laat helemaal afkoelen.

Bron: The Guardian, Yotam Ottolenghi

Het is alsof je de Provence proeft in deze taart, schrijven ze in de Guardian. Een heerlijk smeuïg  taartje, je proeft duidelijk de walnoten, erg lekker in combinatie met het friszure van de abrikozen. Zoals we gewend zijn van Ottolenghi zijn de smaken van deze taart weer perfect in balans. Eerlijk gezegd was ik altijd een beetje bang voor lavendel in eten, ik dacht dat het naar toiletverfrisser zou smaken. Maar door dit recept ben ik helemaal overtuigd dat dat niet zo is, zolang je het maar subtiel gebruikt. Ik heb gedroogde lavendel gekocht bij Dille & Kamille, want in de tuin waren de bloemetjes al een beetje verdord. 

Nadat ik mijn foto op Twitter had gezet, kreeg ik tot mijn grote verbazing een tweet van de meester himself!